Op bijna alle facturen staat een betalingstermijn vermeld. Maar niet alle betalingstermijnen zijn fatale termijnen. Een eenzijdig door de leverancier opgelegde betalingstermijn op de factuur is in beginsel geen fatale termijn.
Een dergelijke termijn betekent dan namelijk niet meer dat de afnemer het factuurbedrag niet voor die datum hoeft te betalen en dat de leverancier niet voor die datum betaling van het factuurbedrag kan eisen.
Verstrijkt de eenzijdig opgelegde betalingstermijn zonder dat betaling heeft plaatsgevonden, dan raakt de koper niet direct in verzuim. Het verzuim treedt pas in op het moment dat de koper door de leverancier schriftelijk is aangemaand en hij niet binnen de gegeven termijn (die een redelijke termijn moet zijn) alsnog heeft betaald. Vanaf dat moment heeft de leverancier het recht om de koopovereenkomst te ontbinden of schadevergoeding te vorderen.
Is de betalingstermijn zoals vermeld op de factuur overeengekomen tussen partijen, dan is er sprake van een fatale termijn. Laat de koper in dat geval na om binnen die betalingstermijn te betalen, dan raakt de koper meteen in verzuim. Een ingebrekestelling is dan niet vereist.
Het heeft de voorkeur om de overeengekomen betalingstermijn vast te leggen in bijvoorbeeld de (koop)overeenkomst of de algemene voorwaarden en expliciet te vermelden dat het een fatale termijn betreft. De algemene voorwaarden dienen uiteraard wel nog van toepassing te worden verklaard en conform de daarvoor geldende vereisten ter hand te worden gesteld, willen deze onderdeel uitmaken van de rechtsverhouding met de koper.