Vanaf 1 januari 2007 is elke werkgever in Nederland verplicht om bij te dragen in de kosten van kinderopvang, ongeacht of de werknemers kinderen hebben en ongeacht of zij gebruik maken van kinderopvang. De bijdrage wordt geïnd via een verhoging van het werkgeversdeel van de WW-premie.
De Wet Kinderopvang gaat ervan uit dat de overheid, de werknemers en de werkgevers gezamenlijk de kosten voor de kinderopvang dragen. De werkgevers en werknemers zouden daarbij afspraken maken over de financiële bijdrage van de werkgevers. Omdat die bijdragen in de praktijk onvoldoende zijn en de overheid wenst te investeren in regelingen die de combinatie arbeid en zorg gemakkelijker maken, is besloten de werkgeversbijdrage vanaf 1 januari 2007 wettelijk te verplichten. Vanaf deze datum betaalt elke werkgever de werkgeversbijdrage door een opslagpremie op de WW (sectorpremie). Dit betekent dus dat de werkgever voor die werknemers voor wie hij de WW-premie afdraagt, ook een bijdrage voor de kinderopvang betaalt ook al wordt er - om welke reden dan ook - geen gebruik van kinderopvang gemaakt. De overheid gaat de werkgeversbijdrage aan de ouders verstrekken. Werkende ouders ontvangen via de Belastingdienst/Toeslagen een vaste inkomensonafhankelijke toeslag van een derde deel van de kosten van kinderopvang. Ouders krijgen daarnaast, net als nu, van de overheid een inkomensafhankelijke toeslag. De inkomensgrens van de overheidsbijdrage wordt overigens verhoogd van € 96.000,= naar € 130.000,=.
Overgangsregeling
Deze wijziging op het gebied van kinderopvang brengt met zich mee dat de werkgever in principe geen werkgeversbijdrage(n) meer aan de werknemers behoeft te betalen, tenzij die hoger is dan de vaste toeslag die de werknemers via de overheid gaan ontvangen. Dit geldt zolang de arbeidsovereenkomst, de CAO of het bedrijfsreglement, waaruit de door de werkgever verschuldigde werkgeversbijdrage aan de werknemer voortvloeit, op dit punt niet is gewijzigd.
Voorbeelden
- In de CAO kan bijvoorbeeld geregeld zijn dat de werkgever een vijfde deel van de kosten van kinderopvang betaalt. Van de overheid ontvangt de werknemer vanaf 1 januari 2007 een toeslag van een zesde deel van de kosten. De werknemer krijgt dus meer van zijn werkgever dan van de overheid. In dat geval moet de werkgever het meerdere blijven betalen, zodat de werknemer in totaal dus een vijfde deel van de kosten blijft ontvangen, totdat de CAO wordt gewijzigd.
-
- In sommige CAO’s wordt geregeld dat de werkgever ook de werkgeversbijdrage voor de partner dient te vergoeden in het geval de werkgever van de partner van de werknemer niet of onvolledig bijdraagt in de kosten van kinderopvang. In zo’n geval moet de werkgever zijn bijdrage alleen blijven doorbetalen voor zover dat meer is dan een derde deel van de kosten. Vanaf 1 januari 2007 krijgen de werknemer en zijn partner immers van de overheid de vaste toeslag van een derde deel van de kosten.
-
- Het kan ook voorkomen dat de werkgever op basis van een regeling een hogere bijdrage verstrekt zonder dat de partner van de werknemer werkt. Ook in dit geval is de werkgever vooralsnog verplicht de bijdrage te blijven doorbetalen, ondanks dat de werknemer voor dit deel geen recht op kinderopvangtoeslag van de overheid heeft (de partner werkt immers niet). Vanaf 1 januari 2007 is de werkgever hiervoor ook belastingplichtig, omdat de fiscale vrijstelling van de werkgeversbijdrage van kinderopvang geheel komt te vervallen.
-
- Ook kan overeengekomen zijn dat de werkgever een vergoeding verstrekt voor kinderopvang waarvoor de overheid geen bijdrage geeft (bijvoorbeeld voor informele opvang). In deze situatie krijgt de werknemer van de overheid geen kinderopvangtoeslag. De werkgever blijft vooralsnog gebonden aan de afspraken in de CAO, de arbeidsovereenkomst of een andere bedrijfsregeling.
Het is derhalve raadzaam om - net als bij de wijzigingen ten aanzien van de ziektekostenverzekering - na te gaan of, en in hoeverre, u als werkgever nog een aparte bijdrage aan de werknemers verschuldigd bent. Mocht dat het geval zijn, dan zou de volgende stap kunnen zijn om te bekijken of tot wijziging van de regeling op grond waarvan u de werkgeversbijdrage aan de werknemer verschuldigd bent, kan worden gekomen.
